Akta Pelajaran 1961 telah membentuk sebuah sistem yang
dikenali sebagai Kurikulum Lama Sekolah Rendah (KLSR). Kurikulum Lama Sekolah
Rendah (KLSR) merupakan asas atau panduan pengajaran didalam bilik darjah.
Antara matapelajaran yang terkandung dalam Kurikulum Lama Sekolah Rendah (KLSR)
iaitu Lukisan dan Pertukangan Tangan yang kini dikenali sebagai Pendidikan Seni
Visual. Namun Kurikulum Lama Sekolah Rendah (KLSR) mempunyai beberapa
kekurangan pada isi kandungannya yang membosankan serta membebankan para
pelajar.
Seterusnya, pada tahun 1982, Kurikulum Berasaskan Sekolah
Rendah (KBSR) telah dilaksanakan pada 350 buah sekolah sebagai satu percubaan
kedapa perubahan pendidikan. Kurikulum Berasaskan Sekolah Rendah (KBSR) dibuat
bagi mengantikan Kurikulum Lama Sekolah Rendah (KLSR). Bagi memperkukuhkan
Kurikulum Berasaskan Sekolah Rendah (KBSR), penambahbaikkan telah dibuat bagi
memantapkan isi kandungan yang terkandung pada Kurikulum Berasaskan Sekolah
Rendah (KBSR) supaya dapat dilaksanakan pada setiap sekolah yang berada dalam
Malaysia. Dalam Kurikulum Berasaskan Sekolah Rendah (KBSR) Lukisan dan
Pertukangan Tangan telah ditukar kepada Pendidikan Seni Visual. Pendidikan Seni
Visual termasuklah di dalam bidang perkembangan diri individu di dalam komponen
kesenian.
Matlamat KLSR ialah untuk melahirkan insan seimbang,
kreatif, kritis, inovatif melalui tunjang komunikasi, sains dan teknologi,
perkembangan fizikal dan estetika, ketrampilan diri, kemanusiaan dan
kerohanian, sikap dan nilai. Berbeza pula dengan matlamat KBSR yang mendalam
iaitu pertama, melahirkan insan yang harmonis, kritis, kreatif dan produktif
menerusi pemupukan asas seni visual. Kedua, membantu murid meningkatkan rasa
kesyukuran terhadap Tuhan, menghargai keindahan alam persekitaran, keindahan
seni dan warisan bangsa serta dapat menyumbang kea rah pembangunan diri,
keluarga dan masyarakat dan negara selaras dengan Falsafah Pendidikan
Kebangsaan. Akhir, penerapan asas- asas dalam pendidikan seni visual seperti
asas dalam seni reka, prinsip- prinsip rekaan dan lakaran asas dalam pendidikan
seni.
KLSR yang digubal kepada KBSR bagi memastikan murid - murid
mencapai 10 objektif yang telah dibentuk dalam KBSR Pendidikan Seni Visual
iaitu menghargai keindahan alam ciptaan Tuhan, melibatkan diri dalam kegiatan
seni visual secara aktif, kritis, kreatif dan meyeronokkan, menajamkan daya
persepsi dan imaginasi melalui pancaindera, mengenali asas seni reka dan olahan
serta dapat menggunakannya, mengembangkan kemahiran asas dalam pelbagai
kegiatan seni visual, pendidikan seni visual sekolah rendah, membiasakan diri
membuat rekaan seni dengan teratur, cermat dan selamat, memupuk nilai-nilai
kerjasama, yakin diri, disiplin diri dan bertanggungjawab, mengenal dan
menghargai tokoh seni dan budaya tanah air, menggunakan kemudahan teknologi
dalam kegiatan penghasilan seni visual, dan melibatkan diri dalam kegiatan seni
visual sebagai aktiviti kesenggangan yang berfaedah. Tetapi kandungan objektif
KLSR tidak mengandungi semua aspek yang terdapat pada KBSR. Antara persamaan
objektif KLSR dan KBSR ialah mengembangkan kemahiran asas dalam pelbagai
kegiatan seni melalui lukisan dan kemahiran pertukangan sahaja tetapi tidak
merangkumi keseluruhan bagi bidang seni visual.
Seterusnya ialah isi kandungan KLSR iaitu isi kandungan
pelajaran kerap kali tidak berkaitan antara satu mata pelajaran dengan mata
pelajaran yang lain dan butiran yang terkandung dalam sukatan pelajaran adalah
terlalu banyak. Keadaan ini membebankan dan membosankan pelajar. Seterusnya,
isi kandunganya terlampau memberi penekanan dalam persediaan untuk mencapai
kecemerlangan kebendaan. Penekanan ini telah mewujudkan kepincangan dalam
persediaan untuk kecermelangan kerohanian.
Berbeza pula dengan KBSR yang lebih menumpukan kepada
empat bidang iaitu menggambar, membuat corak dan rekaan, membentuk dan membuat
binaan serta mengenal kraf tradisional. Bagi bidang menggambar ia merangkumi
penerokaan kesan seni serta mengenali pelbagai alat, bahan dan kegunaan
seperti lukisan, catan, kolaj, capan, poster dan banyak lagi. Manakala
membuat corak dan rekaan pula membolehkan seseorang murid itu mengenali
dan mengkaji pelbagai corak dalam alam dan kehidupan seharian seperti corak
tidak terancang dan corak terancang. Seterusnya membentuk dan membuat binaan
pula adalah satu ilmu untuk perkembangan persepsi murid terhadap aspek seni
dari segi bentuk, ruang, struktur, imbangan dan kestabilan. Akhir sekali
iaitu mengenal kraf tradisional dengan memberi kesedaran tentang adanya
beberapa jenis kraf tradisional dalam budaya tanah air.
Pendekatan PSV KBSR merangkumi empat aspek utama iaitu
pemerhatian secara aktif, interaksi yang kritis dan keratif dengan alat dan
bahan, apresiasi seni visual secara mudah, menghargai nilai baik dalam semua
aspek kehidupan. Bagi pendekatan KLSR yang sama dengan kandungan pendekatan
KBSR iaitu Interaksi yang kritis dan kreatif dengan alat dan bahan tetapi tidak
melibatkan kritis dan kreatif. Ia hanya satu proses membantu perkembangan aspek
psikomotor dan kemahiran asas seni berhubung dengan manipulasi alat dan bahan
serta teknik- teknik mudah dalam pertukangan.
Terdapat
perbandingan antara KLSR dan KBSR. Pertamanya, dapat dilihat bahawa KLSR lebih
mementingkan kepada isi kandungan berbanding dengan KBSR yang lebih bercorak
pendidikan asas serta lebih mengutamakan kemahiran-kemahiran asas 3M iaitu
membaca, menulis dan mengira.
Malahan, KLSR juga berpusatkan kepada guru iaitu dengan
guru memainkan peranan utama sebagai tenaga pengajar di dalam kelas tanpa
interaksi dua hala antara murid dan guru. Justeru dengan penambahbaikan dalam
sistem KBSR maka wujudlah penambahbaikan iaitu dengan menggalakkan penglibatan
murid dalam aktiviti di dalam kelas serta berpusatkan kepada murid tersebut.
Seterusnya ialah dalam KLSR proses pengajaran dan
pembelajaran disampaikan secara formal dan fleksibel dan membuatkan kurung
tumpuan daripada murid. Oleh yang demikian KBSR telah memasukkan bahan dan
proses pengajaran pembelajaran dirancang mengikut umur, kebolehan serta minat
dengan menggunakan daya kreativiti guru untuk meningkatkan tahap pemahaman
murid. Malahan dengan aktiviti ini, pelajar yang kreatif dan kritis dapat
dibentuk kelak.
Perbezaan individu dalam KLSR kurang dititikberatkan, justeru
dengan adanya KBSR perbezaan individu diberi perihatian yang lebih mengikut
kebolehan individu supaya objektif dapat dicapai. Dalam KLSR juga, semua murid
diberi rancangan pelajaran yang sama. Hal ini mengakibatkan murid yang
sederhana atau lemah tidak dapat mengikuti pelajaran sehingga hilang minat
terhadap pelajaran dan seterusnya hampir- hampir menjadi buta huruf. Wujudnya
kBSR untuk membantu dengan adanya Program pemulihan disediakan untuk mengembangkan
kebolehan murid.
Sukatan pelajaran KLSR amat rigid dan kadang kala
menegaskan sesuatu aspek kemahiran sahaja. Manakala, pendekatan integrasi dalam
KBSR membolehkan beberapa kemahiran dapat dikuasai serentak dalam satu mata
pelajaran. Terlalu banyak mata pelajaran di peringkat awal membebankan
pembelajaran berbanding KBSR yang menumpukan penyerapan ilmu pengetahuan
daripada mata pelajaran lain kepada pelajaran bahasa untuk mengurangkan beban
pelajar.
KLSR menfokuskan kepada Pengajaran berasaskan cara kelas.
Manakala KBSR, Proses pengajaran dan pembelajaran serta aktiviti mementingkan
cara kumpulan dan cara individu. Akhir KLSR mengutamakan kegunaan buku teks dan
kapur, tetapi sedikit alat bantuan mengajar yang lain berbanding KBSR yang
Penggunaan buku teks dikurangkan tetapi rujukan dan alat mengajar
dipelbagaikan.