Akta Pelajaran 1961 telah
membentuk sebuah sistem yang dikenali sebagai Kurikulum Lama Sekolah Rendah
(KLSR). Kurikulum Lama Sekolah Rendah (KLSR) merupakan asas atau panduan
pengajaran didalam bilik darjah. Antara matapelajaran yang terkandung dalam
Kurikulum Lama Sekolah Rendah (KLSR) iaitu Lukisan dan Pertukangan Tangan yang
kini dikenali sebagai Pendidikan Seni Visual. Namun Kurikulum Lama Sekolah
Rendah (KLSR) mempunyai beberapa kekurangan pada isi kandungannya yang
membosankan serta membebankan para pelajar.
Seterusnya, pada tahun
1982, Kurikulum Berasaskan Sekolah Rendah (KBSR) telah dilaksanakan pada 350
buah sekolah sebagai satu percubaan kedapa perubahan pendidikan. Kurikulum
Berasaskan Sekolah Rendah (KBSR) dibuat bagi mengantikan Kurikulum Lama Sekolah
Rendah (KLSR). Bagi memperkukuhkan Kurikulum Berasaskan Sekolah Rendah (KBSR),
penambahbaikkan telah dibuat bagi memantapkan isi kandungan yang terkandung
pada Kurikulum Berasaskan Sekolah Rendah (KBSR) supaya dapat dilaksanakan pada
setiap sekolah yang berada dalam Malaysia. Dalam Kurikulum Berasaskan Sekolah
Rendah (KBSR) Lukisan dan Pertukangan Tangan telah ditukar kepada Pendidikan
Seni Visual. Pendidikan Seni Visual termasuklah di dalam bidang perkembangan
diri individu di dalam komponen kesenian.
Melalui matlamat mata
pelajaran Pendidikan Seni Visual KBSR adalah untuk melahirkan insan yang
harmonis, kritis, kreatif dan produktif menerusi pemupukan asas seni visual dan
penerapan asas- asas dalam pendidikan seni visual seperti asas dalam seni reka,
prinsip- prinsip rekaan dan lakaran asas dalam pendidikan seni. tetapi bagi
KLSR matlamatnya tidak merangkumi aspek yang dinyatakan oleh KBSR. Bagi
persamaan matlamat KBSR dengan KLSR adalah melalui kandungan matlamat KBSR
iaitu, Kandungan kurikulum berupaya membantu murid meningkatkan rasa kesyukuran
terhadap Tuhan, menghargai keindahan alam persekitaran, keindahan seni dan warisan
bangsa serta dapat menyumbang kearah pembangunan diri, keluarga dan masyarakat
dan negara selaras dengan Falsafah Pendidikan Kebangsaan. Hal ini sama seperti
yang terkandung pada KLSR, iaitu menginginkan setiap murid mampu menguasai
kemahiran-kemahiran seni pertukangan dan menghargai warisan seni yang dimiliki.
KLSR yang digubal kepada
KBSR bagi memastikan murid- murid mencapai 10 objektif yang telah dibentuk dalam
KBSR Pendidikan Seni Visual iaitu menghargai keindahan alam ciptaan Tuhan,
melibatkan diri dalam kegiatan seni visual secara aktif, kritis, kreatif dan
meyeronokkan, menajamkan daya persepsi dan imaginasi melalui pancaindera,
mengenali asas seni reka dan olahan serta dapat menggunakannya, mengembangkan
kemahiran asas dalam pelbagai kegiatan seni visual, pendidikan seni visual
sekolah rendah, membiasakan diri membuat rekaan seni dengan teratur, cermat dan
selamat, memupuk nilai-nilai kerjasama, yakin diri, disiplin diri dan
bertanggungjawab, mengenal dan menghargai tokoh seni dan budaya tanah air,
menggunakan kemudahan teknologi dalam kegiatan penghasilan seni visual, dan
melibatkan diri dalam kegiatan seni visual sebagai aktiviti kesenggangan yang
berfaedah. Tetapi kandungan objektif KLSR tidak mengandungi semua aspek yang
terdapat pada KBSR. Antara persamaan objektif KLSR dan KBSR ialah mengembangkan
kemahiran asas dalam pelbagai kegiatan seni melalui lukisan dan kemahiran
pertukangan sahaja tetapi tidak merangkumi keseluruhan bagi bidang seni visual.
Isi Kandungan kurikulum PSV
KBSR melibatkan murid dalam pelbagai kegiatan seni yang mencakupi tiga aspek
iaitu pemerhatian yang aktif dan terperinci, interaksi yang inovatif dan
kreatif dengan alat dan bahan serta penghayatan karya seni dan alam sekitar. Kurikulum
PSV KBSR ini disusun dalam empat bidang kegiatan utama iaitu Menggambar,
Membuat Corak dan Rekaan, Membentuk dan Membuat Binaan serta Mengenal Kraf
Tradisional. Menggambar ialah merangkumi penerokaan kesan seni serta mengenali
pelbagai alat, bahan dan kegunaan seperti lukisan, catan, kolaj, capan,
poster dan banyak lagi. Manakala membuat corak dan rekaan pula membolehkan
seseorang murid itu mengenali dan mengkaji pelbagai corak dalam alam dan
kehidupan seharian seperti corak tidak terancang dan corak terancang.
Seterusnya membentuk dan membuat binaan pula adalah satu ilmu untuk
perkembangan persepsi murid terhadap aspek seni dari segi bentuk, ruang, struktur,
imbangan dan kestabilan. Akhir sekali iaitu mengenal kraf tradisional
dengan memberi kesedaran tentang adanya beberapa jenis kraf tradisional dalam
budaya tanah air. Bagi KLSR juga mengandungi aspek-aspek ini tetapi tidak
secara keseluruhan, ia lebih menumpukan pada kemahiran pertukangan yang
diwarisi sebagai kebudayaan.
Pendekatan PSV KBSR
merangkumi empat aspek utama iaitu pemerhatian secara aktif, interaksi yang
kritis dan keratif dengan alat dan bahan, apresiasi seni visual secara mudah,
menghargai nilai baik dalam semua aspek kehidupan. Bagi pendekatan KLSR yang
sama dengan kandungan pendekatan KBSR iaitu Interaksi yang kritis dan kreatif
dengan alat dan bahan tetapi tidak melibatkan kritis dan kreatif. Ia hanya satu
proses membantu perkembangan aspek psikomotor dan kemahiran asas seni berhubung
dengan manipulasi alat dan bahan serta teknik- teknik mudah dalam pertukangan.
Akhir sekali perbandingan
yang jelas bagi kandungan yang terdapat pada KBSR iaitu corak pendidikan asas
seni. seterusnya PSV KBSR juga mengutamakan kemahiran-kemahiran asas 3M iaitu
membaca, menulis dan mengira serta menggalakkan penglibatan murid dan aktiviti
berpusat kepada murid. Selain itu guru psv juga perlu memberi perhatian kepada
perbezaan kebolehan individu dan menyediakan program pemulihan disediakan untuk
mengembangkan kebolehan murid. Kadungan yang terpenting dalam PSV KBSR ialah pendekatan
integrasi membolehkan beberapa kemahiran dapat dikuasai serentak dalam satu
mata pelajaran dan penyerapan ilmu pengetahuan daripada mata pelajaran lain
kepada pelajaran bahasa untuk mengurangkan beban pelajar. Manakala bagi
perbandingan KLSR dengan KBSR ialah isinya yang keterlaluan dalam isi kandungan
serta yang banyak dan mengabaikan kemahiran asas. KLSR juga hanya berpusat
kepada guru sebagai rujukan dalam semua hal benda serta guru kurang memberi
perhatian kepada penumpuan potensi individu untuk diperkembangkan. Sukatan KLSR
ini lebih kepada pelajaran aspek kemahiran sahaja serta tidak mengikut tahap
kesukaran yang mampu bagi murid-murid.