Kraf tradisional boleh didefinisikan
sebagai perusahaan kerja seni yang melibatkan kemahiran kerja tangan yang
memerlukan daya cipta oleh masyarakat yang diwarisi turun temurun dengan adanya
beberapa jenis kraf tradisional dalam budaya tanah air. Kegiatan kraf
tradisional memperkenalkan fungsi, proses, dan teknik membuat, alat dan bahan,
motif, corak dan hiasan.
Aspek
apresiasi hasil kerja diadakan sebagai satu proses pembelajaran yang merangkumi
pengenalan, proses pembuatan serta mengenali tokoh-tokoh bagi setiap bidang
kraf yang dinyatakan. Salah satu barangan tembikar yang begitu popular di
Malaysia ialah labu sayong. Cara menghasilkan tembikar juga dipanggil seramik
di sesebuah kawasan tidak banyak berbeza cuma jenis barangan yang dihasilkan
dan reka corak hiasan atau pengemasannya.
Rajah 2 Teknik pembuatan
tembikar
Perbezaan ini wujud
kerana pengaruh adat dan cara hidup masyarakat tempat, serta daya cipta
pengusahanya. Hal ini juga memberi gambaran bahawa barangan tembikar
tradisional mengutamakan ciri fungsional dari ciri perhiasan. Labu ialah
sejenis buyong, takar atau kendi tembikar yang bentuk asasnya menyerupai buah
labu. Sayong pula nama merupakan sebuah kampung yang terletak di Kuala Kangsar.
Hiasan umum yang terdapat pada labu
ialah hiasan panai dan gelugur. Hiasan panai iaitu jaluran timbul yang disusun
secara menyerong atau tegak. Hiasan gelugur pula ialah jaluran cekung di
permukaan yang menimbulkan kesan cembung. Hiasan jaluran cekung ini juga
dikenali sebagai bekas tali air. Dua garis timbul atau turis yang melingkar di
bahagian badan labu disebut gelang puyoh.
Rajah 3 teknik pembuatan
tembikar
